วันที่ 17 มิ.ย.65 ผู้สื่อข่าวได้รับการร้องเรียนจากชาวบ้านแห่งหนึ่งใน ต.โคกว่าน อ.ละหานทราย จ.บุรีรัมย์ ว่าผู้ใหญ่บ้านใช้อำนาจเกินกว่าเหตุ ขับไล่ลูกบ้านซึ่งเป็นครอบครัวพิ-การและยากไร้ ออกจากหมู่บ้านตอนกลางคืน เพราะไม่พอใจที่ลูกชาย อายุ 12 ปี ซึ่งเป็นเด็กที่มีความบกพร่องทางสมอง ชอบเข้าไปลักของในบ้านผู้ใหญ่บ้าน ทั้งนี้ผู้ใหญ่บ้านยังขู่ด้วยว่าถ้ากลับมาอยู่ในหมู่บ้านอีกจะเผ-าบ้านหลังที่ครอบครัวดังกล่าวอาศัยอยู่ให้หมดด้วย
ผู้สื่อข่าวจึงได้เดินทางไปยังหมู่บ้านดังกล่าว พบบ้านไม่มีเลขที่ลักษณะเหมือนกระต๊อบ หลังคาและฝาผนังล้อมรอบด้วยสังกะสีสภาพเก่า ภายในไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกใดๆ ซึ่งอาศัยอยู่ทั้งหมด 4 คน คือ นางไพฑูรย์ (ขอสงวนนามสกุล) อายุ 57 ปี ผู้เป็นแม่, น.ส.วันวิสา อายุ 33 ปี ลูกสาวคนโต ซึ่งพิ-การสมองและอ่อนแรง, ด.ช.วันเฉลิม อายุ 12 ปี ลูกชายคนเล็ก ซึ่งมีความบกพร่องทางสมอง และ ด.ช.สงกรานต์ อายุ 10 ปี ซึ่งเป็นลูกชายของ น.ส.วันวิสา
จากการสอบถาม นางไพฑูรย์ เปิดเผยว่า หลังสามีจากไปก็ไม่มีบ้านอยู่ จึงได้พาลูกหลานมาขออาศัยอยู่กับญาติที่หมู่บ้านนี้มากว่า 6 ปีแล้ว ซึ่งญาติก็ใจดีให้ปลูกกระต๊อบในที่ดินของเขาพอได้อยู่อาศัยจนถึงทุกวันนี้ กระทั่งเมื่อช่วงเย็นวันที่ 14 มิ.ย. ผู้ใหญ่บ้านซึ่งมีท่าทางโมโหได้เข้ามาขับไล่ตนพร้อมลูกๆ และหลาน ให้ออกจากหมู่บ้าน อ้างว่าทนไม่ไหวที่ลูกชายคนเล็กของตน เข้าไปข-โมยของในบ้านหลายครั้ง
ซึ่งตอนที่ผู้ใหญ่มาไล่ตนกำลังหุงข้าวทำกับข้าวให้ลูกกิน แต่ผู้ใหญ่บอกว่าไม่ต้องทำไม่ต้องกิน ให้รีบเก็บข้าวของออกไปเลย ตอนนั้นตกใจและกลัว เพราะผู้ใหญ่แสดงอาการโมโหมาก จึงรีบเก็บข้าวของเท่าที่พอจะเอาไปได้ใส่ในรถเข็น
แล้วพาลูกกับหลานเดินร้องไห้ไปตามถนนเรื่อยๆ แบบไม่มีจุดหมาย เดินไปไกลประมาณ 3 กิโลเมตร ก็บอกกับลูกๆ ทั้งน้ำตาว่าเดี๋ยวหาที่นอนในป่าข้างทางไปก่อน เพราะไม่รู้จะไปไหน กระทั่งมีญาติมาตามให้กลับไปที่บ้าน
ด้าน นางยศ อายุ 39 ปี หลานสาว นางไพฑูรย์ บอกว่า ผู้ใหญ่บ้านใช้อำนาจเกินกว่าเหตุ จู่ๆ ก็มาขับไล่ครอบครัวของป้า ทั้งยังขู่ว่าหากกลับมาจะรื้อบ้านทิ้ง ตนก็อยากจะถามว่าผู้ใหญ่บ้านมีสิทธิ์อะไรถึงมาใช้อำนาจขับไล่ลูกบ้าน ถ้าลูกหลานไปลักของก็ให้ดำเนินการไปตามกฎหมาย อยากขอความเป็นธรรมให้หน่วยงานเกี่ยวข้องเข้ามาตรวจสอบและช่วยเหลือด้วย
ขณะที่ นางวรรณา ดวงมาลา รองนายก อบต.โคกว่าน กล่าวว่า หลังได้รับแจ้งจากชาวบ้านและญาติของ นางไพฑูรย์ ก็ตกใจจึงรีบเดินทางไปดูก็ไม่พบครอบครัวนี้อยู่ที่บ้านแล้ว จึงได้ขับรถออกตามไปหา พร้อมกับญาติ ไปเจอ นางไพฑูรย์ พร้อมลูกและหลาน พากันนั่งร้องไห้อยู่ริมถนนห่างจากหมู่บ้านประมาณ 3 กิโลเมตร เห็นสภาพแล้วน่าสงสารมาก จึงไปบอกให้ทั้ง 4 คนขึ้นรถของตนแล้วกลับไปที่บ้านก่อน แล้วค่อยหาแนวทางแก้ไขปัญหาทีหลัง
จากนั้นตนก็ไปสอบถามผู้ใหญ่บ้านว่าทำไมถึงไล่ครอบครัวนี้ ผู้ใหญ่บ้านก็บอกว่าเขามีสิทธิ์ที่จะไล่ เพราะครอบครัวนี้สร้างความเดือดร้อนให้กับคนในหมู่บ้าน รวมถึงบ้านของผู้ใหญ่ด้วยก็ถูกข-โมยของหลายครั้ง
ตนก็อธิบายว่าถ้าเด็กทำผิดจริงก็ให้เป็นไปตามกระบวนการทางกฎหมาย ไม่มีสิทธิ์ที่จะไล่เขาออกจากหมู่บ้าน ผู้ใหญ่ก็ตอบว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นมาเขาจะรับผิดชอบเอง จากกรณีดังกล่าวตนก็อยากให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้ามาแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น และช่วยเหลือครอบครัวนี้ด้วย จะได้ไม่เกิดปัญหาบานปลาย
ขอบคุณ Khaosod
